ریودوژانیرو دومین شهر بزرگ برزیل است که توسط کوه‌ها و جنگل‌های اطراف، احاطه شده است. آب و هوای ریودوژانیرو استوایی بوده و در فصل تابستان دمای آن بین ۲۵ تا ۳۵ درجه می‌باشد که گرم‌ترین فصل سال می‌باشد، اما در زمستان دمای آن بین ۱۳ تا ۱۸ درجه متغیر است. بیشتر افراد در زمان سال نو و کارناوال به این شهر سفر می‌کنند. پس اگر می‌خواهید با خیال راحت از جاذبه‌های گردشگری آن دیدن کنید بهتر است زمان دیگری را انتخاب کنید.
مجسمه مسیح منجی در ۷۱۰ متری (۲۳۳۰ فوت) زمین و روی قله کورکوادو واقع شده است. این مجسمه بازوهای خود را به طور کامل باز کرده است و سراسر شهر را نگاه می‌کند. ساخت مجسمه در سال ۱۹۲۰ و در دوران قرون وسطی آغاز شد و نه سال به طول انجامید. مجسمه بتونی آن بزرگترین مجسمه جهان است و یکی از عجایب هفتگانه جهان محسوب می‌شود. بیشتر بازدیدکنندگان ترجیح می‌دهند از این مجسه دیدن کنند، اما از آنجا که بعضی از آن‌ها به پا درد و کمر درد مبتلا هستند، این مجسمه به آسانسورها و پله‌های برقی مجهز شده است.
کشور برزیل به عنوان کشوری ساحلی شناخته می‌شود و یکی از سواحل معروف آن سواحل کوپاکابانا می‌باشد. مردمان برزیل بازی فوتبال یا والیبال خود را در کنار این سواحل انجام می‌دهند و فروشندگان کیوسک‌هایی دارند که در آن نوشیدنی‌ها و تنقلات خود را می‌فروشند. Fort Copacabana، یک پایگاه نظامی با موزه جنگی می‌باشد که در انتهای ساحل قرار دارد و برای عموم مردم آزاد است. در طول فصل کارناوال، خیابان‌ها از موسیقی و رقصنده‌های زیبا پر می‌شوند. جاذبه‌های گردشگری این شهر باعث شده بسیاری از بازدیدکنندگان در تمام طول سال به این شهر سفر کنند و از زیبایی آن لذت ببرند.
ایپانما منطقه‌ای در ناحیه جنوبی شهر ریودوژانیرو است که یکی از محبوب‌ترین سواحل دنیا محسوب می‌شود. سواحل طولانی این منطقه از شن و ماسه‌های نرم و سفید تشکیل شده است که با یک شبکه منظم از مغازه‌ها، کافه‌ها، رستوران‌ها و همچنین مجموعه‌ای از گالری‌های هنری، تئاتر و باشگاه‌ها هم مرز است. ساحل ایپانما با پلاژ‌های ساحلی خود، یکی از اصلی‌ترین مراکز شلوغ شهر ریودوژانیرو به حساب می‌آید و به «پاریس کوچک» برزیل نیز شناخته می‌شود.
کوه شارلواف در ارتفاع ۴۰۰ متری (۱،۳۰۰ فوت) بالای دهانه خلیج گوانابارا واقع شده است. این کوه از کوارتز و گرانیت تشکیل شده است و بازدید کنندگان می‌توانند از طریق یک ماشین قرقره‌ای شیشه‌ای به نام “باندینو” یا “تله فریکو” به بالای قله برسند. صعود از پایین تپه تا بالای تپه حدود ۲۰ دقیقه طول می‌کشد. بعد از آن افراد می‌توانند یک تله کابین دیگر بگیرند تا به قله کوه برسند. از دیگر جاذبه‌ها و امکانات گردشگری این مکان، می‌توان به انواع رستوران‌ها و مغازه‌ها اشاره کرد.
باغ گیاه شناسی ریودوژانیرو در غرب محله Lagoa واقع شده است و بیش از ۸۰۰۰ گونه گیاه در آن وجود دارد. این باغ در اوایل دهه ۱۸۰۰ ساخته شده است و دارای بسیاری از نمونه‌های بالغ، از جمله درختان نخل قوی است. بعضی بازدیدکنندگان به پارک می‌روند تا ۶۰۰ گونه ارکیده را مشاهده کنند. این باغ همچنین دارای بسیاری از نمونه‌های بالغ از جمله آثار تاریخی، چشمه‌ها و ویژگی‌هایی از جمله یک باغ ژاپنی، حوض پر از نیلوفرهای آبی و موزه‌های جدید است که نمایشگاه‌هایی را نشان می‌دهد که بر روی محیط تمرکز می‌کنند.
سانتا ترزا، نام محلهای در شهر ریودوژانیرو برزیل می‌باشد که در منطقه‌ای بر بالای تپه سانتا ترزا، در مرکز شهر ریو واقع شده است. سانتا ترزا بر روی تپه‌ای مشرف به بندر شهر قرار دارد، این محله گردشگران را به زمان گذشته و تجربۀ کشاورزی قرن نوزدهم در ریودوژانیرو، قصرها و سنگ فرش خیابان‌ها دعوت می‌کند. تا سال ۱۸۹۶ این منطقه از توسعه فرار می‌کرد تا این که قناتی ساخته شد که این محله را به شهر مرتبط ساخت. این منطقه پناهگاهی برای هنرمندان، موسیقی‌دانان و نویسندگان در قرن ۲۰ بود و اگر چه مجتمع‌ها و بوتیک‌های مد روز در محله زیاد شدند، اما هنوز هم محل مورد علاقۀ هنرمندان می‌باشد. واگن برقی سانتا ترزا به عنوان جاذبۀ توریستی محبوب در ریو دو ژانیرو استفاده می‌شد اما پس از یک تصادف جدی تعطیل شد. این محله زندگی قرن گذشته شهر ریو دو ژانیرو را به تصویر می‌کشد و با مغازه‌های قدیمی، خانه‌های تاریخی، خیابان‌های سنگ فرش شده، کلیساها و کافه‌های دنج‌اش به یکی از جاذبه‌های گردشگری اصلی شهر ریودوژانیرو تبدیل شده است.
محله لاپا در بخش مرکزی شهر ریو به نام “Centro” واقع شده است. امروزه این منطقه برای زندگی پر جنب و جوش شبانه شناخته شده است. اکثر معماری محله به دهه ۱۸۰۰ باز می‌گردد و زمینه‌های مناسبی برای تمام جشن‌ها فراهم می‌کند. لاپا بهترین نقطه برای دیدار با دوستان و امتحان کایپرینها (caipirinha) پیش غذای معروف برزیل است. اسکاداریا سلارون (Escadaria Selarón) یک دسته از راه پله‌های مشهور و زیبایی هستند که محله‌های لاپا و سانتا ترزا را به یکدیگر متصل می‌کنند.
یکی از بزرگترین جنگل‌های شهری در دنیا، پارک ملی تیجوکا (Tijuca) است که ناحیۀ وسیعی از منظره‌های کوهستانی را در خود جای داده است. گردشگران می‌توانند قله پیکو دا تیجوکو (Pico da Tijuca) را فتح کنند و از مناظر شهری در زیر پای خود لذت ببرند. در اوایل قرن نوزدهم و به علت ایجاد مزارع پرورش دانه قهوه، پارک تقریبا نابود شد. نیم قرن بعد با کاشت دستی ۹ میلیون نهال درخت، پارک دوباره احیا شد. از جذابیت‌های این پارک می‌توان به نقاشی‌های روی دیوار نقاش نئوکلاسیک برزیل کاندیدو پورتیناری (Cândido Portinari) و ابشار ۱۰۰ فوتی کاسکاتینها (Cascatinha) اشاره کرد.
فوتبال مهم‌ترین ورزش در برزیل است و استادیوم ماراکانا (Maracanã) مهم‌ترین نماد این رویداد عظیم است. این ورزشگاه در سال ۱۹۵۰ افتتاح شد، در آن زمان این ورزشگاه بزرگترین ورزشگاه دنیا بود و می‌توانست ۲۰۰.۰۰۰ تماشاچی را در خود جای دهد. اما امروزه، به خاطر ملاحظات امنیتی ظرفیت آن کاهش یافته است. این ورزشگاه برای برگزاری مسابقات جام جهانی ۲۰۱۴ بازسازی شد و اکنون ظرفیت ۸۰.۰۰۰ تماشاچی را دارد که آن را به بزرگترین استادیوم آمریکای جنوبی تبدیل کرده است.
محله لاگوا نه تنها منحصر به فردترین محله در منطقه مرفه و ثروتمند زونا سول (Zona Sul) است بلکه سومین محله ثروتمند در امریکای جنوبی نیز محسوب می‌شود. تالاب بزرگ و دیدنی لاگوا دودریگو دو فریتا (Lagoa Rodrigo de Freitas) در این منطقه قرار گرفته است. چهار مایل محیط دور این تالاب حصار کشی شده و محیطی بسیار مناسب برای دوچرخه سواران و دونده‌ها است. کافی شاپ‌های رو باز و رستوران‌های کنار ساحل منظره‌ای حیرت انگیز از تالاب و دریای پیش رو را در اختیار شما قرار می‌دهند.
پارکو لاگه بوستانی عمومی، زیبا و چشمگیر است که در ۱ کیلومتری باغ گیاهشناسی ریو قرار دارد. این باغ به سبک انگلیسی طراحی شده است و در آن دریاچه‌های کوچک و یک عمارت بزرگ به چشم می‌خورد. پارکو لاگه در نزدیکی کوه کورکوودو واقع شده است و در اطراف آن جنگل‌های بارانی اطلس واقع شده که به سبب آن گاهی میمون‌ها و یا توکاهایی دیده می‌شود. پارکو لاگه خیره کننده است و یک بار به یک خواننده اپرای معروف ایتالیایی، به نام Gabriella Besanzon و همسرش متعلق بوده است. امروزه این عمارت به عنوان مدرسه هنرهای تجسمی کاربرد دارد و میزبان نمایشگاه‌های رایگان هنر و پرفورمنس‌های مناسبتی است. این مکان دارای یک کافه است که از فاصله دور مجسمه مسیح منجی را ارائه می‌دهد. به دلایل ایمنی، توصیه می‌شود که این مسیر را فقط با تورهای محلی یا گروه بزرگی از افراد پیاده روی کنید. برای بازدید از این پارک هیچ هزینه‌ای پرداخت نمی‌کنید.
ساحل بارا دا تیجاکا طولانی‌ترین ساحل در ریودوژانیرو است و دارای شن و ماسه‌های سفید است. این ساحل تمایل کمتری به شلوغی دارد و نسبت به سواحل کوپاکابانا و ایپانما گردشگران کمتری را جذب می‌کند. ساحل بارا دا تیجاکا، در حقیقت، ساحلی است که بیشتر مردم محلی به آنجا می‌روند. همچنین گفته می‌شود که آب‌های آن از دو ساحل معروف کوپاکابانا و ایپانما پاک‌تر و تمیزتر هستند. بارا دا تیجاکا تماشاگران فعال ساحل را جذب می‌کند، بنابراین می‌توانید بسیاری از خوانندگان را در اینجا پیدا کنید. ساحل اطراف بارا دا تیجوکا حدود ۳۰ سال پیش توسعه یافته است و یکی از سواحل مدرن محسوب می‌شود. این مرکز بزرگ که دارای بیش از ۷۰۰ فروشگاه و رستوران است یکی از مناطق مهم توریستی – ورزشی شهر ریودوژانیرو به شمار می‌رود. این محله شهرت خود را به خاطر جوانان و ثروتمندانی به دست آورده است که در این محله زندگی می‌کنند. بطورکلی این شهر شباهت زیادی به شهرهای آمریکای شمالی دارد. بنابراین اگر به دنبال گذراندن یک روز آرام و لذت بخش می‌باشید، دیدن از بارا دا تیجوکا را از دست ندهید.
اگر در حال جستجو برای یک ساحل آرام در نزدیکی ریودوژانیرو هستید به سمت ساحل پریینا بروید. این ساحل مانند نیمه ماه است که در اطراف آن تپه‌های پوشیده از جنگل قرار دارد. در مقایسه با سواحل کوپاکابانا و ایپانما در تعطیلات آخر هفته نسبتا کم جمعیت است. این ساحل آب‌های شفاف، شن‌های پاک و امواج عالی دارد، با این حال، اقیانوس در اینجا قدرت زیادی دارد. به همین دلیل فقط شناگران و ماهیگیران قوی باید در این آب شنا کنند. یک رستوران کوچک در فضای باز و در کنار ساحل وجود دارد، همچنین چند کیوسک روی شن و ماسه‌ها دیده می‌شود که می‌توانید از آنجا برخی تنقلات و نوشیدنی‌ها را خریداری کنید.
تئاتر شهرداری که در مرکز شهر ریودوژانیرو واقع شده است در ابتدای قرن بیستم ساخته شده است. این بنا یک ساختمان نئوکلاسیک زرق و برق‌دار است که دارای آینه‌های طلایی، ستون‌های سنگ مرمر و راه پله‌های سبز است. معماری تئاتر شهرداری سائو پائولو برعهده راموس دِ آزِوِدو بود و بر اساس تلفیقی از معماری رنسانس، معماری باروک و هنر نو ساخته شد. این بنا، از ساختمان اپرای چارلز گارنیر در پاریس الهام گرفته شده است و به عنوان یکی از زیباترین بناهای کشور شناخته می‌شود. پیشنهاد می‌کنیم حتما از این مکان دیدن کنید. اما اگر وقت ندارید و نمی‌توانید برای دیدن نمایش در این ساختمان بلیط دریافت کنید، حتما از دیدن خود آن لذت ببرید.
پل کاریوکا در شهر ریودوژانیرو قرار دارد و یکی از سازه های قدیمی و تاریخی است که در گذشته برای ارتباط بین دو قسمت شهر ساخته شده است. در سال ۱۸۹۶ از این پل برای حمل یک تراموا استفاده شد که مرکز شهر را به محله سانتا ترزا متصل می‌کرد. گرچه در سال ۲۰۱۱ به علت تصادف، تراموا تعطیل شد اما هنوز هم عملیات در حال انجام است و خدمات محدودی را ارائه می‌دهد. در حال حاضر، این پل محل ملاقات‌های شبانه افراد است که با فروشندگان خیابانی، موسیقی و رقص زنده همراه است.
موزه ملی برزیل از موزه‌های مهم شهر ریودوژانیرو می‌باشد که جزو جاذبه‌های توریستی این شهر محسوب می‌شود. در واقع این موزه در ابتدا و در سال ۱۸۱۸ با نام موزه سلطنتی تاسیس شد و تاریخ کشف گونه‌های جانوری و گیاهی این سرزمین ناشناخته را در طول تاریخ بیان می‌کند. موزه ملی برزیل، موزه و موسسه تحقیقاتی واقع در پارک عمومی کوئینتا دا بوآ یا Quinta da Boa Vista است. در این موزه مجموعه‌هایی همچون حیوانات، حشرات، مواد معدنی، مجموعه بومی وسایل آشپزی، مصریان مومیایی و آثار باستانی آمریکای جنوبی، شهاب سنگ‌ها، فسیل‌ها و بسیاری از یافته‌های دیگر در معرض عموم گذاشته شده است. در این موزه شما از تاریخ طبیعی تا تاریخ فرهنگی برزیل را می‌توانید تماشا کنید.
بروزرسانی: آذر ۳۰, ۱۳۹۷ ۷:۱۳ ب٫ظ
در اواخر مهر ماه سال جاری پس از گذشت حدود یک سال از آغاز به… Read More
دستگاه برست لایت یکی از دستگاه‌هایی است که برای خودآزمایی پستان طراحی شده است و… Read More
ممکن است به فکر خرید ساعت هوشمند افتاده باشید که به کمک آن نوتیفیکیشن‌ها را… Read More
بدون شک شما تحقیقات خود را در زمینه روش‌های از بین بردن موهای زائد انجام… Read More
لیزر تریا (Tria 4X) و سیلک پرو (SilkPro) دو دستگاه لیزر خانگی برای حذف موهای… Read More
اصلاح موهای زائد با شیو کردن و یا وکس کردن اندکی سخت و زمان‌بر است… Read More