راهنمای خرید دوربین فیلمبرداری

هنگام خرید یک دوربین فیلمبرداری، ممکن است با فهرست بلندی از ویژگی‌ها روبرو شوید. درک بعضی از آن‌ها نسبتا ساده است، در حالی که درک بعضی از آن‌ها بسیار سخت است. برای کمک به رفع این پیچیدگی‌ها و خرید دوربین‌های فیلمبرداری مناسب، ویژگی‌های مهمی را بیان می‌کنیم که به شما اجازه می‌دهد تا عمیق‌تر به انتخاب یک موضوع خاص بروید.

وضوح تصویر:

مهمترین نکته در خرید دوربین های فیلمبرداری وضوح تصاویر است، به همین دلیل باید دوربین هایی را انتخاب کنید که ویدئو را با وضوح استاندارد یا با کیفیت بالا ضبط می کند. به عنوان یک قاعده کلی، دوربین های فیلمبرداری HD گران تر از بقیه دوربین ها خواهند بود، اما کیفیت ویدیوی بالاتری را ارائه خواهند کرد.

سنسور تصویر:

سنسور تصویر دستگاهی است که در داخل دوربین فیلمبرداری قرار دارد و نور را از طریق لنز به یک سیگنال دیجیتالی تبدیل می کند که توسط دوربین فیلمبرداری ضبط می شود. این نور دیجیتالی پردازش شده و ذخیره شده در حافظه دوربین فیلمبرداری به عنوان یک فایل ویدئویی دیجیتالی است که بعدا می توانید آن را در رایانه یا تلویزیون خود مشاهده کنید. در کنار لنز خود، سنسور تصویر عنصر ضروری است که کیفیت ویدئو را تضمین می کند. دو نوع اساسی سنسورها وجود دارد – CMOS و CCD. هر دو نوع تکنولوژی سنسور تصویر حاوی صدها هزار و یا حتی میلیون ها پیکسل است. یک پیکسل را به عنوان یک سطل کوچک تصور کنید که نور را می گیرد و آن را به یک سیگنال الکتریکی تبدیل می کند.

لنز زوم:

نوع لنز دوربین فیلمبرداری بسیار مهم است: زوم های طولانی به شما اجازه می دهد تا اشعه های دور را بزرگ کنید. اما تمام زوم ها با هم برابر نیستند. برای رتبه بندی زوم اپتیکال باید به دوربین فیلمبرداری خود نگاهی بیندازید، نه اینکه به زوم دیجیتال نگاهی بیندازید. عدد بزرگنمایی بالاتر (به عنوان ضریب “x” – همانطور که در ۱۰x ،۱۲x و غیره) بزرگنمایی بهتری خواهد داشت. بسیاری از دوربین های فیلمبرداری ادعا می کنند که زوم آن ها ۵۰۰x ، ۸۰۰x یا حتی بیشتر است. آیا می توانید واقعا با این دوربین های فیلمبرداری زوم کنید؟ دوربین های فیلمبرداری از ترکیب دو نوع زوم مختلف تشکیل شده است. زوم اپتیکال و زوم دیجیتال.

• زوم اپتیکال:

زوم اپتیکال نوعی زوم است که با دوربین قدیمی ۳۵mm عکاسی می کنید. زوم اپتیکال زمانی است که لنز به طور واقعی حرکت می کند و به شما نزدیکتر می شود. زوم اپتیکال یک زوم واقعی است.

• زوم دیجیتال:

تصاویر دیجیتال از چندین نقطه کوچک به نام پیکسل تشکیل شده اند. زوم دیجیتال فقط این پیکسل های کوچک را می گیرد و آن ها را افزایش می دهد. اگرچه ممکن است تصویر نزدیک تر شود، اما اگر از زوم دیجیتال بیش از حد استفاده کنید باعث تار و بی کیفیت شدن عکس ها می شود. اگر با استفاده از زوم دیجیتال تصاویر را به طور کامل بزرگ کنید، پیکسل های فردی گاهی به عنوان مربع های کوچک قابل مشاهده خواهند بود. با استفاده از زوم دیجیتال می توانید حرکاتی انجام دهید که از نظر دوربین فیلمبرداری اغراق آمیز به نظر می رسد. بنابراین زمانی که می خواهید از زوم دیجیتال استفاده کنید بهتر است از سه پایه استفاده کنید.

تثبیت کننده تصویر:

تارشدن تصاویر که از حرکات دست و پا و حرکات بدنی حاصل می شود، مشکل شایعی است که بسیاری از افراد با آن روبرو هستند. بسیاری از دوربین های فیلمبرداری (و حتی گوشی های هوشمند) شامل برخی تکنیک های تثبیت کننده تصویر (IS) هستند که این تار شدن ها را کاهش می دهند. در بیشتر مواقع مشکل با یک سه پایه حل می شود، اما دو نوع تکنولوژی وجود دارد که در مرحله بعدی هستند: نوری و دیجیتال.

تثبیت کننده تصویر برای همه دوربین های فیلمبرداری مهم است، اما در مواردی که دارای سرعت شاتر آهسته یا لنزهای بزرگ زوم اپتیکال هستند، اهمیت بیشتری دارد. هنگامی که یک لنز به حداکثر بزرگنمایی خود می رسد، حتی به کوچکترین حرکات نیز بسیار حساس می شود. همانند یک لنز زوم، برای رتبه بندی تثبیت کننده تصویر هم باید به دوربین فیلمبرداری نگاهی بیندازید نه اینکه به تثبیت کننده تصویر نگاه کنید.

• تثبیت کننده تصویر نوری:

تثبیت کننده تصویر نوری (OIS) مؤثرترین شکل تثبیت کننده تصویر است. دوربین فیلمبرداری با تثبیت کننده تصویر نوری به طور معمول دارای سنسورهای کوچک داخل لنز هستند که به سرعت قطعات شیشه ای لنز را به یک شکل دیجیتال تبدیل می کند.

• تثبیت کننده تصویر دیجیتال:

بر خلاف سیستم های نوری، تثبیت کننده تصویر دیجیتال (همچنین به نام تثبیت کننده تصویر الکترونیکی، یا EIS) از تکنولوژی نرم افزار برای کاهش لرزش دست و پا بر روی ویدئو استفاده می کند. بسته به مدل، این ویژگی را می توان به روش های مختلفی انجام داد.

فرمت رسانه:

این ویژگی به نوعی رسانه اشاره می کند که ویدیوهای دیجیتال را ذخیره می کند. فرمت های رسانه ای محبوب شامل حافظه فلش (یا داخلی یا در یک کارت حافظه فلش) و درایو دیسک سخت می باشد. نوع رسانۀ دوربین فیلمبرداری تأثیر زیادی بر طراحی و عملکرد دوربین های فیلمبرداری دارد.

فرمت ویدیو:

فرمت ویدیوی دوربین فیلمبرداری اشاره به نوعی از فایل دیجیتالی دارد که دوربین فیلمبرداری از آن ساخته شده است. فرمت فایلی که دوربین فیلمبرداری از آن استفاده می کند به طور معمول کیفیت ویدئو را تحت تاثیر قرار می دهد و کار با آن در کامپیوتر راحت است. فایل های ویدیویی رایج عبارتند از MPEG-2، H.264 و AVCHD.

بر خلاف دوربین های دیجیتال، که تصاویر را در یک فرمت فایل تک (JPEG) ضبط می کنند، دوربین های دیجیتال، ویدیو را با تعدادی از فرمت های مختلف ضبط می کنند. درک این فرمت های مختلف بسیار مهم است، زیرا آنها بر عوامل مختلفی از جمله چگونگی کار با کامپیوتر، حجم فایل ها و کیفیت ویدیوی ضبط شده تاثیر می گذارند.

تشخیص چهره:

توانایی پیدا کردن و تمرکز روی چهره های جلوی دوربین فیلمبرداری، تشخیص چهره نامیده می شود. این امر به طور فزاینده ای محبوب است و بسیاری از دوربین های فیلمبرداری از این تکنولوژی ساخته شده اند تا ویژگی های پیچیده تری را ارائه دهند مانند تشخیص چهره یا قابلیت فوکوس کردن عکس ها زمانی که فرد لبخند می زند.

سرعت بیت:

سرعت بیت به میزان داده های دوربین فیلمبرداری دیجیتال اشاره دارد که در هر ثانیه ضبط می شود. سرعت بیت بالاتر به این معنی می باشد که دوربین فیلمبرداری اطلاعات بیشتری را ثبت کرده است، که به ویدیوی با کیفیت تر ترجمه می شود.

سرعت فریم:

ویدئو واقعا فقط یک سری از عکس های مجاز است که بلافاصله یکی پس از دیگری گرفته می شود. در حالیکه دوربین فیلمبرداری ضبط فریم ها را در طول ضبط انجام می دهد سرعت فریم نامیده می شود. سرعت فریم سریع برای ضبط ورزش و یا ضبط حرکات آهسته مفید است.

کنترل نوردهی:

یکی از رایج‌ترین ویژگی‌های موجود در یک دوربین فیلمبرداری، کنترل نوردهی می‌باشد که به شما اجازه می‌دهد تا روشنی یا تاریکی فیلم خود را تنظیم کنید.

ویژگی‌های عکس:

تقریبا هر کسی می تواند در بازار بچرخد و یک دوربین فیلمبرداری مناسب برای خود تهیه کند، اما عملکرد در اینجا بسیار مهم است. به طور کلی، دوربین های فیلمبرداری که یک فلاش داخلی، دکمه شاتر اختصاصی عکس و حالت های صحنۀ عکس را دارا هستند، در بین دوربین‌های فیلمبرداری نقش مهمتری را ایفا می کنند.