تا به حال شده این آرزو را داشته باشید که کاش کمی باهوش‌تر بودم؟ خب، اگر یکم بیشتر فیلم‌های سه‌بعدی نگاه کنید، آن وقت این فرشته آرزو، آرزوی شما را برآورده خواهد کرد. بله، به همین راحتی. بدون هیچ کتابی و بدون مطالعه کردن فقط کافی است وقت آزاد خودتان را صرف تماشای فیلم‌های سه‌بعدی بکنید.
حرف ما را باور نمی‌کنید؟ ما هم اول مثل شما شک داشتیم، اما بعد از اینکه یک آزمایش نورولوژیکی بر روی عصب‌ها نشان داد که تماشای فیلم‌های سه‌بعدی، ذهن را تمرین می‌دهد و موجب بهبود IQ و قدرت ذهن می‌شود، با خودمان فکر کردیم خب این خیلی بی ادبانه است که حداقل یک بار این آزمایش را انجام ندیم. پس راه افتادیم به سمت سینما و دیدن یک فیلم در پیکادیلی و این گزارش چیزی هست که ما آنجا به دست آوردیم.
آزمایش
قبل از تماشای هر فیلم دوبعدی یا سه‌بعدی باید یک آزمایش بر روی IQ انجام می‌دادیم. گفتنش سادس، اما ساعت ۹ صبح بود که هرچقدر تلاش کردیم ترتیب درست آن ۶ رقمی که هر کدام به ترتیب روی صفحه ظاهر می‌شدند را به خاطر بسپاریم موفق نشدیم. قسمت‌های این آزمایش ذهنی شامل ۶ قسمت مختلف می‌شد. قسمت‌های یک دقیقه‌ای که همگی اندازه‌گیری عملکرد ذهن در کوتاه‌مدت را در زمینه‌های قدرت حافظه، پردازش و دقت بر عهده داشتند.
وظایف ما به این شرح بود که اولاً، دکمه‌ای که روبه‌رویمان قرار داشت را برای هر حرف “O” که بر روی صفحه‌نمایش ظاهر می‌شد فشار بدیم و اگر “Q” بر روی صفحه‌نمایش ظاهر شد دکمه را فشار ندیم، وظیفهٔ بعدی این بود که هر کلمه‌ای که به ذهنمان خطور می‌کند و با حرف “S” شروع می‌شود را تایپ کنیم، و نهایتاً در بین یک مجموعه عدد بر روی هر تعداد عدد ۸ که می‌بینیم کلیک کنیم. همچنین باید با استفاده از یک کلید، رمزگشایی می‌کردیم و به سؤالات گرامری هم پاسخ می‌دادیم.
در ادامهٔ آزمایش، فردی که یک روپوش سفید رنگ آزمایشگاهی به تن داشت یک حسگر رطوبت سنج ۱۴ کاناله Emotiv EPOC+ که فعالیت مغز را موج نگاری می‌کرد روی سر ما قرار داد. خوشبختانه نیاز نبود که موهایمان بتراشیم چون همهٔ نقاط حسگر کاملاً درگیر شده بود و دیاگرام رسم شده و نقاط سبزی که اتصال کامل حسگر را تأیید می‌کرد بر روی صفحه‌نمایش لپ‌تاپ تکنیسین ظاهر شده بود.
بعد از اتصال همه سیم‌ها، ما به تماشای فیلم بر روی صفحه‌نمایش سینما مشغول شدیم؛ نه فقط برای تماشای یک فیلم ده دقیقه از انیمیشن دوبعدی بیگ هیرو ۶، بلکه تکنیسین آزمایشگاه، عملکرد ذهن ما را در هنگام تماشای فیلم تحلیل و بررسی می‌کرد. بعد از اتمام آن کلیپ، دوباره همان را تماشا کردیم، اما این بار به صورت سه‌بعدی.
نتایج
بعد از تماشای کلیپ، ما دوباره آزمون IQ را انجام دادیم و به‌طور میانگین ۱۶ درصد در هر سه قسمت از جمله حافظه، دقت و پردازش بهبود داشتیم، اما نکتهٔ جالب این بود که زمان واکنش ما کاهش پیدا کرده بود در حالی که دیگران در مدت زمان واکنش بهبود داشتند. ما ۲۸.۵ میلی‌ثانیه در فشار دادن دکمه هنگامی که حرف “O” ظاهر می‌شد کندتر بودیم که ۷ درصد نسبت به آزمایش قبل تغییر نشان داد، اما موفق شدیم یک سری اعداد را به درستی به خاطر بیاوریم که ۱۳ درصد نسبت به قبل رشد کرده بود.
ما در آزمون بعدی نیز توانستیم دو کلمه دیگه خاص دیگر هم بگوییم که ۲۹ درصد بهبود داشت و توانستیم از بین اعداد پیش را تعداد ۳ عدد بیشتر پیدا کنیم که در این مورد هم ۱۰ درصد بهبود پیدا کرده بودیم.
در قسمت تطبیق ارقام و نمادها که وظیفهٔ ما رمزگشایی در این قسمت بود، موفق شدیم تعداد بیشتری از نمادها را پیدا کنیم که ۱۵ درصد رشد را نشان می‌داد. در ضمن، توانستیم به دو سؤال گرامری دیگر هم به درستی پاسخ بدهیم و بتوانیم ۲۰ درصد هم در این بخش بهبود داشته باشیم.
با توجه به نتایج به دست آمده، بیشتر نتایج نشان می‌داد که تماشای یک کلیپ سه‌بعدی ده دقیقه‌ای قدرت ذهنمان را در حقیقت افزایش نداده، بلکه در هنگام تماشای آن آگاه‌تر و بیدارتر بوده‌ایم و یا به عبارت دیگر آمادگی بیشتری در دفعهٔ دوم از تماشای فیلم داشته‌ایم که این مسئله کمک کرده که در بخش‌های مختلف بهبود داشته باشیم؛ اما با این حال اگر به صورت علمی به قضیه نگاه کنیم، ظاهراً می‌توانیم به این نتیجه برسیم که فیلم سه‌بعدی حداقل به جز در زمان واکنش، بخش‌های زیادی از ذهنمان را بیدار نگه داشته است.
آزمایش تکمیلی
آزمایشی که ما در آن شرکت داشتیم یک نمونهٔ کوچک از آزمایشی بود که قبلاً بر روی ۱۰۷ نفر از شرکت کنندگان در این آزمایش در مدت زمان دو روز توسط متخصص اعصاب و روان، پاتریک فاگان، مدرس دانشگاه گلداسمیت و برندان واکر از آزمایشگاه ثریل انجام گرفته بود.
روز اول، شرکت کنندگان ۳۰ دقیقه از انیمیشن دوبعدی بیگ هیرو ۶، تولید شده توسط شرکت دیزنی را تماشا می‌کنند، و روز دوم همان انیمیشن را به صورت سه‌بعدی تماشا می‌کنند. تمام تجهیزات و حسگرهایی که برای ما استفاده شد برای آن‌ها هم مورداستفاده قرار گرفته در همان آزمون IQ که ما شرکت کردیم، شرکت داده می‌شوند. تعداد ۸۶ عدد دستگاه ضبط EEG با کیفیت خوب وجود داشته که این مطالعه را در پایان آزمایش تکمیل کرده است.
نتایج نشان داد که تماشاچیان در هنگام تماشای فیلم سه‌بعدی ۷.۳۱ درصد نسبت به زمان تماشای نمونهٔ دوبعدی آن در فیلم غوطه‌ور شده بودند، به علاوه شرکت کنندگان شاهد ۲۳ درصد بهبود در پردازش ذهنی و ۱۱ درصد بهبود در مدت زمان واکنش بودند. پس ما باید یک نمونهٔ خاص بوده باشیم که در این مورد افت داشتیم.
بهبود در مدت زمان واکنش را می‌توان ۵ برابر در تماشای فیلم‌های سه‌بعدی نسبت به فیلم‌های دوبعدی بیشتر دانست، همچنین عملکرد پردازشی ذهن هم دو برابر در هنگام تماشای فیلم سه‌بعدی افزایش پیدا کرد.
